میکلآنژ (Michelangelo) معمار ، نقاش و مجسمه ساز دوره رنسانس متولد کاپرزه ایتالیا میباشد ، که تأثیر بینظیری در پیشرفت هنر غربی داشت.
تطبیق پذیری هنری وی از چنان درجه بالایی برخوردار بود که اغلب او را به عنوان رقیب عنوان مرد رنسانس کهن سال ، به همراه رقیب خود ، لئوناردو داوینچی ، در نظر می گیرند.
چندین محقق میکل آنژ را به عنوان بزرگترین هنرمند عصر خود و حتی به عنوان بزرگترین هنرمند در تمام دوران توصیف کردهاند.
تعدادی از آثار نقاشی ، مجسمه سازی و معماری میکل آنژ از مشهورترین آثار موجود است. خروجی او در این زمینهها بسیار عجیب بود.
با توجه به حجم گستردهای از مکاتبات ، طرحها و خاطرات باقیمانده از او بهترین مستندات هنرمند قرن شانزدهم است.
میکل آنژ قبل از سی سالگی دو اثر مشهور خود به نامهای پیتا و داوود را مجسمه سازی کرد.
او علیرغم داشتن نظر کم نسبت به نقاشی ، دو اثر نقاشی دیواری تأثیرگذار در تاریخ هنر غربی را نیز خلق کرد که یکی از آنها صحنههایی در سقف کلیسای سیستین در رم و دیگری آخرین حکم روی دیوار محراب آن کلیسا میباشند.
میکل آنژ علاوه بر اینکه یک هنرمند مجسمهساز، نقاش یا معمار بود ، یک شاعر مشهور نیز بود که غزلها و اشعار عاشقانه زیادی سروده بود.
اشعار او بیشتر بهصورت نامه نوشته میشدند و مخاطب بیشتر آنها دوستان میکل آنژ بودند که حاوی سخنانی حکیمانه در باب عشق بود.
اشعار او پس از مرگش در قرن هفدهم انتشار یافت و مرجع ضمیرهای برخی توصیفهای عاشقانه مربوط به مردان شد.
همچنین شعرهای میکل آنژ در دوره ویکتوریا بهشدت محبوبیت داشتند. کتاب اشعار «اشعار و نامهها» حاوی گزیدههایی از اشعار میکل آنژ درباره عشق و مذهب است.
طراحی کتابخانه لورنتیان ،باعث شد که میکل آنژ پیشگام معماری منیریست شود. همچنین او در سن 74 سالگی به عنوان معمار کلیسای سنت پیتر جانشین آنتونیو دا سانگالو جوان شد.
او این نقشه را طوری تغییر داد که انتهای غربی پس از مرگش ، با تغییراتی در گنبد ، به طرح او ختم شود. میکل آنژ اولین هنرمند غربی بود که بیوگرافیش در حالی که زنده بود منتشر شد.
در واقع ، دو زندگی نامه در طول زندگی او منتشر شده است. یکی از آنها ، توسط جورجیو وازاری بود، که پیشنهاد کرد کار میکل آنژ فراتر از هر هنرمند زنده یا مردهای است و “نه تنها در یک هنر بلکه در هر سه نفر برتر است”.
تولد و کودکی میکل آنژ
میکل آنژ بر خلاف هنرمندان دیگر علاقهای به امضا کردن آثارش نداشت و میتوان گفت که تنها یک اثر از میکل آنژ توسط او امضا شده، آنهم اولین اثری از اوست که در معرض نمایش عموم قرار گرفت.
پس از آمدن میکل آنژ به رم او پیشنهاد شد مجسمه حضرت مریم (The Pietà) را بسازد. این مجسمه مریم مقدس را نشان میدهد که در حال سوگواری برای عیسی مسیح است که روی پاهای مادرش قرار گرفته است.
پس از این اثر دیگر آثارش را امضا نکرد ولی در تعدادی از نقاشیهای او چهره خودش وجود دارند. از جمله آنها تابلوی مشهور رستاخیز است که در آن این هنرمند نامی از چهره خودش برای نشان دادن تصویر سنت بارتولومئو بر روی یک تکه پوست کندهشده استفاده کرده است.
یک نظر در “زندگینامه میکل آنژ – مجسمه ساز معروف ایتالیایی”