هلسینکی پایتخت فنلاند است. این بندر دریایی و شهر پیشرو صنعتی کشور است. هلسینکی در جنوب این کشور و در شبه جزیره‌ای که بندرهای طبیعی درحاشیه آن قرار دارند و به خلیج فنلاند می‌ریزد واقع شده است.
این مرکز شمالی‌ترین پایتخت‌های قاره اروپا است. این شهر اغلب “شهر سفید شمال” نامیده می‌شود زیرا بسیاری از ساختمان‌های آن از یک گرانیت محلی رنگ روشن ساخته شده‌اند.
تاریخچه هلسینکی
هلسینکی در سال 1550 توسط پادشاه گوستاو اول واسا از سوئد تاسیس شد و هدف آن رقابت با شهر Reval (تالین کنونی ، استونی) بود که در ساحل جنوبی خلیج فنلاند قرار دارد.
هلسینکی در ابتدا در دهانه رودخانه وانتا ، در 4/8 کیلومتری شمال مکان فعلی آن واقع شده بود و در سال 1640 به منظور دستیابی بازتر به دریا به محل فعلی منتقل شد.
این شهر در سال 1710 توسط یک طاعون ویران شد و در سال 1713 به زمین سوخته تبدیل شد. بعداً در قرن هجدهم حملات روسیه مانع از توسعه مجدد آن شد ، اما در سال 1748 وقتی قلعه‌ای به نام سوئورگ Sveaborg نامیده می‌شد توسط فنلاندی‌ها ، در یک گروه از جزایر کوچک خارج از بندر ساخته شد.
وقتی روسیه در سال 1808 به فنلاند حمله کرد ، هلسینکی دوباره در آتش سوخت. اما در سال 1809 فنلاند به روسیه واگذار شد و در سال 1812 تزار روسی الكساندر اول پایتخت دوك بزرگ فنلاند را از توركو (Åbo) به هلسینكی منتقل كرد.
در همین حال ، مرکز هلسینکی تحت تأثیر معمار آلمانی الاصل کارل لودویگ انگل ، که تعدادی از ساختمان‌های عمومی چشمگیر را به سبک نئوکلاسیک طراحی کرده بود ، کاملاً بازسازی شده است.
این ساختمان‌ها شامل ساختمان شورای ایالتی ، ساختمان اصلی دانشگاه هلسینکی و کلیسای جامع لوتران ، معروف به کلیسای بزرگ است که در سال 1852 تکمیل شد. همه این ساختارها فضای وسیع میدان سنا را احاطه کرده‌اند.
در نزدیکی جام‌های کلیسای جامع ارتدوکس اوسپنسکی ، یکی از معدود یادآورهای قابل یادآوری دوره حکومت روسیه ، بالا می‌رود.
استقلال هلسینکی
هنگامی که هلسینکی به پایتخت فنلاند تبدیل شد ، جمعیت آن به سرعت افزایش یافت ، از 4000 نفر در سال 1810 به 60،000 نفر در سال 1890 رسید و اکنون جمع شهری 1،115،000 تخمین زده شده است.
در دسامبر 1917 فنلاند استقلال خود را از روسیه اعلام كرد ، و یک جنگ داخلی كوتاه اما خونین در پایتخت بین نیروهای دولتی محافظه كار (شناخته شده به عنوان سفیدپوستان) و واحدهای شورشی چپ (معروف به قرمزها) شهر را اشغال کردند.
به زودی با انتخاب پارلمان هلسینکی اولین رئیس جمهور فنلاند در سال 1919 انتخاب شد. در دهه‌های بعدی هلسینکی به یک مرکز مهم تجارت ، صنعت و فرهنگ تبدیل شد ، روندی که فقط با جنگ جهانی دوم قطع شد.
اقتصاد هلسینکی
زندگی اقتصادی و توسعه هلسینکی بر اساس بندرهای عالی آن و ارتباطات راه آهن و جاده‌ای مناسب با فضای داخلی کشور است.
بیش از نیمی از کل واردات فنلاند از طریق بندر هلسینکی انجام می‌شود. با این حال تنها بخش کوچکی از صادرات ملی از طریق هلسینکی عبور می‌کند ، زیرا بزرگترین بنادر صادراتی در سایر نقاط سواحل فنلاند است.
صنایع اصلی هلسینکی شامل فرآوری مواد غذایی ، فلز و مواد شیمیایی ، چاپ ، منسوجات ، پوشاک و تولید تجهیزات الکتریکی است. کالاهای چینی عربستان ، یکی از بزرگترین نوع در اروپا ، در سطح بین المللی شناخته شده است.
امکانات تفریحی هلسینکی
هلسینکی دارای تئاتر ، یک شرکت اپرا و باله و چندین ارکستر سمفونیک است. در جشنواره سالانه هلسینکی توسط ارکسترها و هنرمندان مشهور جهان برنامه‌ای با تنوع غنی برگزار می‌شود.
علاوه بر موزه‌ها و گالری‌ها ، از بناهای تاریخی می‌توان به یک تئاتر مدرن شهری که توسط تیمو پنتتیلو ساخته شده و یک ساختمان کنسرت که توسط آلوار آلتو بنا شده اشاره کرد.
از دیگر مشخصات معماری این شهر می‌توان به استادیوم هلسینکی ، که برای بازی‌های المپیک 1952 ساخته شد و ایستگاه راه آهن که در 1914 توسط الیل ساارینن ، طراحی شده اشاره کرد.
دانشگاه هلسینکی نیز در سال 1640 تأسیس و دومین دانشگاه بزرگ اسکاندیناوی است.
