پارک گوئل اسپانیا یکی از نمادین‌ترین آثار آنتونیو گائودی است. او این بنای تاریخی 12 هکتاری را درست قبل از شروع جنگ جهانی اول، طراحی کرد که به طور رسمی در سال 1926 به عنوان یک پارک عمومی افتتاح شد. این پارک از سال 1984 به عنوان میراث جهانی یونسکو تعیین شده است و سالانه بیش از 12 میلیون گردشگر از پارک گوئل بازدید می‌کنند؛ توصیه می‌کنیم شما نیز بازدید از آن را در تور اسپانیا از دست ندهید. اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد پارک گوئل اسپانیا هستید، تا انتهای این مطلب با مجله گردشگری کاریز همراه باشید.
1. ساخت این پارک نتیجه یک پروژه مسکن شکست‌خورده بود
زمانی که گائودی در ابتدا تصمیم به طراحی و ساخت پارک گوئل اسپانیا کرد، قصد نداشت آن را به یک پارک عمومی تبدیل کند. او و مالک زمین Eusebi Guell برنامه‌ریزی کردند تا یک شهرک مسکونی مدرن با آخرین امکانات مدرن مانند آب جاری و گرمایش بسازند. این مکان بی‌رقیب بود، بالاتر از پایتخت پر هرج و مرج کاتالونیا با چشم‌اندازی از دریا و دشت بارسلون.
این زوج اجازه ساخت 60 قطعه مثلثی شکل را برای املاک گرفتند که از طریق مسیرها، پله‌ها و راهروها به هم متصل می‌شوند. ساخت این شهرک مسکونی، یک پروژه پیچیده بود. آنها یک خانه نمایشی برای جذب سرمایه‌گذاری ساختند، اما شرایط پیچیده زمین‌های فروش، قراردادهای اجاره و نبود حمل‌ونقل آن را به سرمایه‌گذاری غیرقابل دوام تبدیل کرد. گائودی در سال 1914 با مرگ گوئل مجبور شد این پروژه را رها کند. در سال 1926، شهر بارسلونا زمین را خریداری و این منطقه را به یک پارک عمومی تبدیل کرد.
2. ساخت پارک گوئل اسپانیا 4 سال طول کشید
یوسبی گوئل به گائودی مأموریت داد تا در سال 1900 نقشه‌ای برای توسعه املاکی برای خانواده‌های مرفه در کوه تهیه کند. در سال 1903، او دو غرفه ورودی، پله‌ها، راهروها، محوطه بیرونی و بخشی از پلکان بزرگ را ساخت. وکیل، مارتی تریا دومنک، دوست گوئل، اولین کسی بود که یک قطعه زمین در پارک خرید. او معمار جولی باتلول را مأمور ساخت ویلای خود کرد.
حتی در زمان حیات گوئل، پارک گوئل اسپانیا یکی از بزرگترین جاذبه‌های گردشگری بارسلون بود. این میدان بزرگ اغلب برای برپایی رویدادهای کاتالونیایی، رقص سنتی ساردانای کاتالان و سایر رویدادهای مدنی و اجتماعی در نظر گرفته شده است.
3. طراحی آن از طبیعت الهام گرفته شده است
گوئل می‌خواست فضایی را با الهام از باغ های مسکونی بریتانیا در اوایل قرن نوزدهم ایجاد کند، به همین دلیل نام آن را پارک گوئل به انگلیسی گذاشت. گائودی شیفته طبیعت بود و اطمینان حاصل کرد که طرح‌های او محیط طبیعی را در خود جای داده است. او پوشش گیاهی اصلی مانند درختان خرنوب و زیتون را از قبل روی زمین نگه داشت و فقط گیاهان مدیترانه‌ای را برای تکمیل آنها انتخاب کرد.
گائودی بر اساس سیستم‌های آبیاری دوران کودکی روستایی خود نیز سیستم‌هایی برای ذخیره و جمع‌آوری آب طراحی کرد. وقتی صحبت از ساختمان‌ها شد، او ستون‌هایی را با الهام از شکل و ساختار درختان اطراف ایجاد کرد. به همین دلیل است که هیچ خط مستقیمی در ملک نخواهید دید، زیرا هیچ خط مستقیمی در طبیعت وجود ندارد. در عوض از منحنی‌ها، خطوط اریب و لبه‌های گوشه‌دار استفاده کرد.
4. گائودی در پارک گوئل زندگی می‌کرد
گائودی این خانه مدل را در سال 1906 خرید و با پدر و خواهرزاده‌اش در اینجا زندگی کرد. این امر بدان معنی بود که او می‌توانست همزمان بر کار ساخت و ساز نیز نظارت کند. خانه او اکنون موزه خانه گائودی است که با مبلمانی که او طراحی کرده و سایر مواردی که زمانی استفاده می‌کرد، کامل شده است. جالب اینجاست که گائودی در واقع این خانه را طراحی نکرده است. فرانسیس برنگوئر، یک معمار کاتالانی، این خانه را طراحی کرد، اما گائودی این نقشه‌ها را امضا کرد، زیرا برنکوئر هنوز یک معمار واجد شرایط نبود. مدت کوتاهی پس از نقل‌مکان گائودی، گوئل عمارت موجود، کاسا لاراد را به خانه خود تبدیل کرد.
5. اتاق Hypostyle در پارک ابتدا هدف متفاوتی داشت
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های منطقه مونومنتال پارک، اتاق Hypostyle است. این اتاق در واقع به عنوان بازاری برای ساکنان طراحی شده بود. این اتاق با الهام از معابد رومی با 86 ستون پیچ در پیچ و یک نیمکت موجدار ساخته شده است. در داخل، مجرای آب باران را جمع‌آوری می‌کند که از میدان فیلتر می‌شود و آن را به مخزن زیرزمینی می‌فرستد که دهان یک اژدها را سرریز می‌کند. Josep M. Jujol، یکی از دستیاران گائودی، موزاییک‌های کاشی خرد شده روی سقف را در این اتاق شگفت‌انگیز طراحی کرد.